Dit is het Andromeda stelsel.
Is in de lucht 4x zo groot als de maan.
Gefotografeerd met een 135mm telelens. 50 opnames van 90s belichting.
Nu bijna 1000 jaar later is alleen een zwakke nevel zichtbaar, ca 5x zo klein als de volle maan. Hij geeft zo weinig licht dat hij nauwelijks zichtbaar is met amateur telescopen, maar met de nodige moeite is hij fotografisch mooi vast te leggen.
Dit is gemaakt met mijn telescoop met een brandpuntsafstand van 550mm. Het diafragma is vast f/6.9 en dus is de diameter van de voorste lens 80mm.
Hij staat op een statief die met een motortje en tandwiel vertraging de beweging van de sterren, als gevolg van de draaien van de aarde, volgt. Dit statief moet van tevoren nauwkeurig op de poolster worden gericht. Alleen dan is het mogelijk langer dan een paar seconde te belichten zonder dat de sterren ovaal of als streepjes op de foto staan. Voor deze foto bleek het mogelijk om 1 min te belichten waarbij de sterren mooi rond bleven.
De camera is een ATIK 314L, speciaal bedoeld voor sterren en nevels. Hij heeft slechts 1.4 Megapixel. Voor kleine objecten als de Krabnevel is dat geen enkel probleem. De camera wordt elektrisch 30 graden gekoeld en hierdoor wordt de ruis van de opnames sterk verminderd. Tevens is dit een zwart-wit camera. Voor de techneuten: er zit geen Bayer-matrix vóór de sensor en dit vergroot de gevoeligheid.
Om toch kleur in de opname te krijgen heb ik met 4 filters gewerkt: rood, groen, blauw en doorzichtig. Deze filters zitten in een houder die ik vanaf de laptop kan bedienen om de filters te wisselen. Ook de camera wordt vanaf de laptop bediend en de opname wordt direct na de belichting op de laptop opgeslagen. Elke opname (nog steeds zwart-wit) is dus vooral een opname van de kleur die door het filter wordt doorgelaten. Achteraf heb ik deze softwarematig over elkaar gelegd en zo wordt de kleurinformatie zichtbaar als kleuropname.
Zelfs met koeling is de ruis nog steeds storend aanwezig, zowel in de donkergrijze achtergrond als in de nevel zelf. Dat komt door het zwakke licht dat de camera sensor bereikt. Dé techniek om dit te verbeteren is het maken van véél opnames en deze, net als bij de opnames van de verschillende filters, softwarematig over elkaar te leggen en samen te voegen.
Deze Krabnevel is het eindresultaat van 11 opnames van 1 minuut, voor elk van de vier filters. In totaal is er 44 minuten belicht. Daarna nog ca 2 uur achter de computer om het eindresultaat er uit te halen.
Dit zijn 100 opnames van 1min over elkaar gelegd. Ik heb sinds kort een kleurencamera. In theorie geeft dit minder resultaat dan een zwart-wit camera met filters per kleurkanaal maar het verschil vereist wel een kennersoog.
